Sadržaj cijelog broja posvećenog gđi Walentyni možete pogledati OVDJE
Całą treść numeru poświęconego pani Walentynie mogą Państwo obejrzeć TUTAJ
Tegoroczne obchody Dnia Niepodległości Rzeczypospolitej Polski odbyło się 10 listopada 2021 roku w siedzibie PTK "Mikołaj Kopernik". Skromna uroczystość odbyła się we współorganizacji PTK "Mikołaj Kopernik" i Przedstawiciela Polskiej Mniejszości Narodowej Miasta Zagrzebia pani Ewy Majstorović. W części oficjalnej grupa wokalna "Wisła" zaśpiewała hymn polski po czym się do obecnych zwróciła Przewodnicząca Towarzystwa pani Magdalena Najbar Agičić. Tematem była historia polskiego hymnu, a goście mogli obejrzeć wystawę poświęconą właśnie historii polskiego hymnu. Na koniec części oficjalnej wokalna grupa "Wisła" zaśpiewała kilka pieśni patriotycznych przy akompaniamencie dyrygentki Sary Jakopović.
Po części oficjalnej była okazja do rozmowy a został też zorganizowany i poczęstunek przez Przedstawiciela Polskiej Mniejszości Narodowej Miasta Zagrzebia oczywiście przy przestrzeganiu zasad epidemiologicznych.
Zdjęcia z uroczystości można obejrzeć na linku: Dzien Niepodległosci
Ovogodišnje obilježavanje Dana neovisnosti Republike Poljske održalo se 10. studenog 2021. u sjedištu Poljske kulturne udruge "Mikolaj Kopernik". Mala svečanost održala se u suorganizaciji Poljske kulturne udruge "Mikolaj Kopernik" i Predstavnice poljske nacionalne manjine Grada Zagreba gśe. Ewe Majstorović. Na početku službenog dijela vokalna grupa "Wisla" otpjevala je poljsku himnu, poslije čega se nekolicini obratila predsjednica udruge gđa. Magdalena Najbar Agičić. U svom se obraćanju predsjednica osvrnula na povijest poljske himne što je bila i tema izložbe izvješene u sjedištu Udruge. Završetak službenog dijela obilježio je nastup vokalne grupe "Wisla" koja je uz klavirsku pratnju dirigentice Sare Jakopović, izvela nekoliko poljskih domoljubnih pjesama.
Nakon službenog dijela uslijedio je razgovor uz zakusku koju je priredila Predstavnica poljske naciuonalne manjine Grada Zagreba, dakako uz strogo pridržavanje epidemioloških mjera.
Slike sa svečanosti možete pogledati na linku Dan neovisnosti
Dana 28. rujna 2021. godine održano je predstavljanje knjige "Poljaci u Hrvatskoj" autora dr.sc. Filipa Škiljana u Napretkovom kulturnom centru. Na početku pozdravne riječi je uputila gđa. Ewa Majstorović, Predstavnica poljske nacionalne manjine Grada Zagreba nakon čega je predala riječ autoru knjige. Dr.sc. Filip Škiljan predstavio je knjigu i kako je nastajala i što sadrži. Posebno se zahvalio pokojnoj Predstavnci gđi. Walentyni Lončarić na inicijativi da se napiše knjiga kao i sadašnjoj Predstavnci gđi. Majstorović na tome što je organizirala predstavljanje knjige kao i kazivačima. Na kraju promocije zaključeno je kako je ovo tek početak i kako se može naći prostora za izdavanje nove knjige o Poljacima. Promociji su prisustvovali kazivači koji su sudjelovali u stvaranju knjige, članovi Poljske kulturne udruge "Mikolaj Kopernik", a od uzvanika promociji je prisustvovao gospodin Jacek Zimolzak, vicekonzul u Konzularnom odjelu Veleposlanstva Republike Poljske.
W dniu 28 września 2021 roku odbyła się promocja książki Poljaci u Hrvatskoj autora dr Filipa Škiljana w Centrum Kultury "Napredak". Na początku pani Ewa Majstorović Przedstawiciel Polskiej Mniejszości Narodowej Miasta Zagrzebia powitała gości po czym oddała głos autorowi książki. Dr Filip Škiljan przedstawił książkę i w jaki sposób ona powstawała i co w niej można przeczytać. Specjalne podziękowanie oddał śp. pani Walentynie Lončarić na inicjatywie żeby powstała ta książka jak i obecnej Przedstawicielce pani Ewie Majstorović za zorganizowanie promocji książki jak i ludziom uczestniczącym w powstawaniu książki. Pod koniec promocji była mowa o możliwym wydawaniu nowej książki o Polakach w Choirwacji. Na promocję przybyli uczestniczący w powstawaiu książki, członkowie PTK "Mikołaj Kopernik" jak i wicekonsul w Wydziale Konsularnym Ambasady RP w Zagrzebiu pan Jacek Zimolzak.
Rješenjem Ministarstva uprave i pravosuđa od dana 24.05.2021. godine, gđa. Ewa Majstorović stupa na dužnost Predstavnice poljske nacionalne manjine Grada Zagreba.
Decyzją z dnia 24 maja 2021 Ministerstwa Administracji i Sprawiedliwości Pani Ewa Majstorović jest nowym Przedstawicielem Polskiej Mniejszości Narodowej Miasta Zagrzebia.
Z wielkim bólem i smutkiem informujemy, że dzisiaj 29 kwietnia 2021 roku zmarła pani Walentyna Lončarić. Była wieloletnią przewodniczącą Polskiego Towarzystwa Kulturalnego "Mikołaj Kopernik", założycielką Polskeij Szkóły i Przedstawicielem Polskiej Mniejszości Narodowej Miasta Zagrzebia.
Niech spoczywa w spokoju!
S velikom tugom i boli obavještavamo Vas da nas je danas 29. travnja 2021 godine zauvijek napustila gospođa Walentyna Lončarić, višegodišnja predsjednica Poljske kulturne udruge "Mikolaj Kopernik", osnivačica Poljske škole te Predstavnica poljske nacionalne manjine Grada Zagreba.
Počivala u miru Božjem!
Jan Paweł II (łac. Ioannes Paulus PP. II, wł. Giovanni Paolo II, właśc. Karol Józef Wojtyła i; ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy krakowski (1958–1964), a następnie arcybiskup metropolita krakowski (1964–1978), kardynał (1967–1978), zastępca Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski (1969–1978), 264. papież i 6. Suweren Państwa Watykańskiego w latach 1978–2005. Święty Kościoła katolickiego. Poeta i poliglota, a także aktor niezawodowy, dramaturg i pedagog. Filozof historii, fenomenolog, mistyk i przedstawiciel personalizmu chrześcijańskiego. Jego wybór na Stolicę Piotrową miał szczególny wpływ na wydarzenia w Europie Wschodniej i w Azji w latach 80. i 90. XX wieku, w szczególności na przemiany demokratyczne w Polsce i w innych krajach bloku wschodniego. Za główny cel papiestwa postawił sobie transformację i zmianę położenia Kościoła katolickiego, chciał „postawić swój Kościół w sercu nowego sojuszu religijnego, który zgromadziłby żydów, muzułmanów i chrześcijan w wielkiej religijnej armadzie”. Przyczynił się do poprawienia relacji Kościoła katolickiego z judaizmem, islamem, z Kościołem prawosławnym oraz Wspólnotą anglikańską. Podzielał nauczanie Kościoła w takich kwestiach jak utrzymanie celibatu, potępienie mechanicznej, chemicznej i hormonalnej antykoncepcji oraz niedopuszczenie kobiet do święcenia, za co był przez niektórych krytykowany, i choć popierał reformy soboru watykańskiego II, był postrzegany jako konserwatywny w swojej interpretacji tych reform. Został beatyfikowany 1 maja 2011, po czym 27 kwietnia 2014 został kanonizowany, równocześnie z papieżem Janem XXIII. Wydarzenie to przeszło do historii Kościoła z powodu ogłoszenia świętymi dwóch papieży w obecności dwóch biskupów Rzymu – urzędującego Franciszka i emerytowanego Benedykta XVI
Sveti Ivan Pavao II. (lat. Sanctus Ioannes Paulus PP. II.), također zvan Ivan Pavao Veliki (Wadowice, 18. svibnja 1920. - Vatikan, 2. travnja 2005.), rođen kao Karol Józef Wojtyła, 264. nasljednik apostola Petra, papa od 16. listopada 1978. do smrti 2005. godine. Svetac je Katoličke Crkve. Ivan Pavao II. jedan je od velikih državnika 20. stoljeća i duhovni aktivist planetarnoga utjecaja. Njegov dugogodišnji pontifikat karakteriziraju sljedeće značajke: jedan je od najmlađih papa novijega doba; njegov pontifikat je među najduljima; prvi papa ne-Talijan nakon više stoljeća [3]; prvi papa nakon više stoljeća iz jednoga slavenskog naroda. Također, osobna toplina, neposrednost i prirodna karizma Ivana Pavla II. izuzetno su snažno djelovali preko suvremenih elektroničkih medija (poglavito TV), šireći njegovu poruku i u najzabitnijim dijelovima planeta Zemlje. U 26 godina svoga pontifikata, posjetio je 130 država. Proputovao je 1,2 milijuna kilometara. Obišao je zemaljsku kuglu oko 30 puta. Posjetio je oko 850 gradova. Prvi je papa, koji je posjetio gradove Azije, Afrike i Južne Amerike. Papa se tijekom cijelog pontifikata zalagao za mir. Zagovarao je pravo svakoga naroda, na svoju državu, samostalnost i suverenost. Osmislio je sintagmu "kultura života" na svom putovanju u SAD 1993. godine. Pri tome je izjavio: "Kultura života znači poštivanje prirode i zaštita Božjeg djela stvaranja. Na poseban način, znači poštivanje ljudskog života od prvog trenutka začeća do prirodne smrti." Promicao je međureligijski dijalog i mir. Zalagao se za jedinstvo kršćana. Pokazao je otvorenost prema drugim vjerskim zajednicama. Prvi je papa, koji je ušao u džamiju i sinagogu. Za vrijeme pontifikata napisao je te izgovorio oko 15.000 raznih govora i dokumenata, što je oko 18 milijuna riječi. Napisao je 14 enciklika, 11 apostolskih konstitucija, 41 apostolsko pismo, 15 apostolskih pobudnica, 19 motu proprija i više knjiga. Na deset je konzistorija imenovao novih 231 kardinala i zaredio 321 biskupa. Proglasio je novih 1338 blaženika i 482 novih svetaca. Papa Benedikt XVI. proglasio je 2011. svoga prethodnika Ivana Pavla II. blaženim, te odredio 22. listopada kao njegov spomendan-blagdan jer je toga dana Ivan Pavao II. održao prvu sv. misu kao papa, a papa Franjo, samo tri godine kasnije 2014. proglasio ga je svetim.
Wystawa
wielkanocna w Hrvatskoj kući
W
dniu 29 marca 2021 została otwarta wystawa wielkanocna mniejszości narodowych
miasta Zagrzebia w tym i polskiej. Każda mniejszość przedstawiła swoje tradycje
wielkanocne na filmie który był pokazany w programie Prizma. O obyczajach polskich wielkanocnych mówiła pani Janina Wojtyna Welle a w stroju sieradzkim była pani Maria Józefa Simić.
Uskršnja izložba nacionalnih manjina u Hrvatskoj kući
Dana 29. ožujka 2021 otvorena je uskršnja izložba nacionalnih manjina Grada Zagreba u Hrvatskoj kući Materina priča (Preradovićeva 31). Svaka manjina pa i poljska predstavila je svoje uskršnje običaje koje je snimila ekipa emisije Prizma. O poljskim uskršnjim običajima govorila je gđa. Janina Wojtyna Welle, a sieradzku nošnju nosila je gđa. Maria Józefa Simić. Izložbu je organizirala Koordiancija nacionalnih manjijna pridržavajući se epidemioloških mjera.
Joachim Lelewel
(22.3.1786. Varšava-29.5.1861. Pariz)- eminentni povjesničar i borac za
nezavisnost Poljske, poliglot, numizmatičar, otac moderne poljske
historiografije.
Studirao je
povijest na Sveučilištu u Vilniusu, a tamo je postao i profesor. Godine 1819.
počeo je predavati na Varšavskom sveučilištu. Bio je zastupnik u Saboru
Poljskog Kraljevstva. U vrijeme ustanka 1830. godine aktivno se uključio u
političku djelatnost, zbog čega je nakon pada ustanka emigrirao. Boravio je u
Francuskoj i Belgiji gdje je osnovao polsjke izbjegličke političke
organizacije. Iz političkog se života povukao nakon revolucije 1848. godine. U
znanstvenom se radu bavio poviješću od antike do 18. stoljeća, poviješću
Poljske, ali i poviješću općenito. Istraživao je političku, gospodarslku i
kulturnu povijest. Vodio je pionirske radove o pomoćnim povijesnim znanostima.
Njegova su istraživanja za poljsku historiografiju označavala ulazak na put
modernog razvitka. Njegovi se znanstveni radovi odlikuju modernim pristupom
povijesti. Smatra se ocem moderne poljske historiografije.
Józef Rufin Wybicki - poljski je pisac i političar, komornik Stanislava Augusta Poniatowskog 1780. godine. Autor je stihova Pjesme poljskih legionara u Italiji koja je kasnije postala poljska nacionalna himna Mazurek Dąbrowski. Bio je pravnik, a politikom se počeo baviti u dobi od 20 godina kao zastupnik u parlamentu Prve Republike. Njegov protest protiv svih akata Repninovskog parlamenta smatra se kao jedan od posljednjih pokušaja pozitivne primjene liberum veta. Bio je sudionik barske konfederacije, a na zahtjev vodstva konfederacije putovao je s povjerljivim misijama u europske zemlje. Bio je reformator zakona u Poljskoj prije okupacije. Bio je dugogodišnji suradnik i prijatelj generala Jana Henryka Dąbrowskog s kojim je sudjelovao u pomoći ustanicima u Velikopoljskoj 1794., a kasnije je djelovao u poljskim Legionarima u Italiji. Tijekom posjete logorima legionara u Italiji 1797. napisao je stihove pjesme, koja je kasnije postala poljska nacionalna himna - Mazurek Dąbrowski. Sudjelovao je u napoleonskim ratovima te pridonio u stvaranjuu Varšavske Kneževine i bio jedan od njenih čelnih političara. Tijekom poljsko-austrijskog rata 1809. organizirao je obranu Velikopoljske pred vojskom neprijatelja. Nakon bečkog Kongresa sukreirao je Kraljevinu Poljsku. Obnašao je dužnost senatora-vojvode Varšavske Kneževine od 1807. godine, kasnije Kraljevine Poljske od 1815. Bio je predsjednik Vrhovnog suda Kraljevine Poljske od 1817-1820. Odlikovan jr Ordenopm Bijelog Orla, Ordenom Svetog Stanislava, Ordenom Počasne Legije. Autor je memoara, mnogobrojnih političkih časopisa i književnih djela (drama, libreta, opera, komedija, pjesama) od kojih je u svijesti Poljaka ostala sačuvana današnja himna Mazurek Dąbrowskiego.
poljski političar, istaknuti član Poljske narodne stranke (PSL) iz
1895. i član parlamenta u galicijskom Sejmu od 1908. do 1914. godine, izaslanik
u Reichstadt u Beču od 1911. do 1918. godine, tri puta je bio premijer Poljske
(1920.-1921.), 1923. (Chjeno-Piast) i 1926., vođa poljske komisije za
likvidaciju (Polska Komisja Likwidacyjna) 1918. godine, čelnik Piastove stranke
i član parlamenta u poljskom Sejmu
(1919.-1920.)
Stanislaw Wawrzyniec Staszic (20.1.1755.-1826.) – poljski je svećenik,
filozof, geolog, geograf, pisac i politički i prosvjetni aktivist. Osnivač je i
predsjednik Društva prijatelja znanosti. Osnivač je poljske geologije i
pokretač planinarstva i alpinizma na Tatrama. Jedan je od pokretača Varšavskog
sveučilišta.
Rodio se 1755. godine u građanskoj obitelji. Bio je svećenik, ali
nakon studija na College de France, fasciniran filozofijom prosvjetiteljstva
prilazio je religiji s distancom i nije ispunjavao svoje svećeničke obveze. Nakon
povratka u Poljsku radio je kao učitelj i bavio se vlastitim istraživanjima.
Osobito se zanimao za sustav tadašnje Poljske i tražio razloge njezine slabosti
te predlagao reforme. Kao plod tih istraživanja nastala su njegova djela Zabilješke o životu Jana Zamoyskog (1787)
i Opomene Poljskoj (1790.). Ta su
djela sadržavala program reformi i imala veliki odjek u parlamentarnim
raspravama (1788-1792). Staszic se protivio staleškim privilegijama, ali se
ipak suzdržavao od uvođenja radikalnih promjena. U prijelomnim
događajima kao što su bili donošenje Ustava 3. svibnja 1791. godine, pobuna pod
vodstvom Tadeusza Kościuszka
te druga i treća podjela Poljske, našao se izvan Poljske. U Varšavu se vratio
tek 1801. i tada se također aktivno uključio u javnu djelatnost. Bio je idejni
začetnik i jedan od glavnih organizatora, a potom i predsjednik Društva prijatelja
znanosti. Njegovo zanimanje za prirodu
dovelo je do nastanka pionirskog djela O
geologiji Karpata i drugih poljskih planina i ravnica. Smatra ga se s
pravom smatra osnivačem poljske geologije
i pokretačem planinarstva i alpinizma na Tatrama. U vrijeme Varšavskog
vojvodstva i Poljskog Kraljevstva, obavljao je brojne funkcije u organima
državne vlasti, osobito se posvećujući organiziranju prosvjetnoga sustava.
Velike je zasluge stekao i kao pokretač strukovnoga školstva i osnivač Visoke
rudarske škole u gradu Kielce te nedjeljnih zanatskih škola. Jedan je i od
pokretača Varšavskog sveučilišta (1816-1818). Stanislaw Staszic sačuvao je
trajno mjesto u plejadi čelnika poljskog prosvjetiteljstva te ostavio neizbrisiv
trag u stvaranju suvremene nacionalne kulture, omogućujući joj da traje i da se
razvija, bez obzira na teške uvjete narodnoga opstanka u vrijeme nasilnoga
ukidanja poljske državnosti.